Kara Cuma geldi geçti ama bu yıl dikkatimi çeken tek bir alışveriş kavgası ya da göz alıcı bir fırsat olmadı. Sessizlik gerçekten de biraz ürkütücü. Ekonominin gerçekten sarsılmaya başladığını düşündürüyor—perakendenin en büyük gününün kaosu bile cazibesini kaybederken, bir şey değişiyor.

OECD, en kısa sürede en yeni ekonomik görünümünü yayımlıyor—üye ülkeleri, G20 ülkelerini, euro bölgesini ve diğer birçok büyük ekonomiyi kapsıyor.
Genel Sekreter, 2 Aralık'ta CET ile 11:00'de sunum yapacak. Küresel makro eğilimleri takip ediyorsanız, dinlemeye değer. Bu raporlar genellikle ekonomilerin nereye gidebileceği hakkında sağlam bilgiler sunar, bu da kesinlikle riskli varlıklar üzerinde etkili olabilir.

Son rakamlar çarpıcı bir tablo çiziyor: ABD ekonomisi iki katmanlı bir yapı geliştiriyor. Zengin bireyler ve önemli varlıkları olanlar? Portföyleri sağlam kalıyor, harcama alışkanlıkları değişmemiş. Bu arada, gap giderek genişliyor.

Yaptırım uygulanan operasyonlarla bağlantılı iki tanker, Türk sularının yakınında - neredeyse aynı anda - patladı. Henüz ne olduğunu kimse anlamadı.
Ama dürüst olmak gerekirse? Bunun arkasında kimlerin olduğunu merak ediyorum.
Jeopolitik gerilimlerin enerji yollarını vurması, her zaman piyasalardaki risk iştahını sarsar.

860'tan fazla büyük ABD şirketi, yıllık gelir artışı gördü. Sesler boğa gibi, değil mi? Tam olarak öyle değil. Peki ya sorun? Giderleri daha da hızlı artıyor. CEO'lar artık yatırımcılardan karları ve bu satışları gerçekten kâra dönüştürüp dönüştüremeyecekleri konusunda zor sorularla karşı karşıya.

Haftada 40 saat çalışıyorsunuz.
Paranın mı? 24/7 çalışıyor—tüm 168 saat.
Bu, para için çalışmak ile paranın sizin için çalışmasını sağlamak arasındaki farktır.

Jerome Powell'un takviminde izlemeye değer bir şey var. Fed başkanı, 1 Aralık'ta saat 19:00'da George Shultz'u onurlandıran bir anma töreni için Stanford'a gidiyor. Shultz'un ekonomik politika mirası hakkında bazı açıklamalarda bulunacak ve bir panelde yer alacak. Bu tür katılımlar bazen merkez bankası düşüncesinin nereye gittiğini ortaya çıkarabilir, bu nedenle para politikası sinyallerini takip edenler için ilginç olabilir.

İlginç bir düşünce: Artık kimse altın külçeleri eritip akıllı telefon yapmıyor. Yine de bu sarı metal dikkat çekmeye devam ediyor.
Gerçek sebep mi? İnsanlar endüstriyel faydayı kovalamıyorlar - kesinliği kovalamaktadırlar. Pazarlamayı bir kenara koyduğunuzda, altın sahipliği esasen kurumsal güvenilirliğe karşı bir bahse iniyor. Temelde, basım makinelerini çalıştıranların kendilerini kaybetme ihtimaline karşı bir sigorta. Metal binlerce yıldır değişmedi. Değişen, alternatiflere olan güvenimizdir.

Birinin hisse senetlerine girmek hakkında soru sorduğu o TV anını hatırlıyor musun? Cevap beklenenden oldukça temkinliydi.
Soru açıktı: Şu anda insanlar hisse senedi almalı mı?
Cevap? "İnsanları potansiyel bir geri çekilmenin hemen öncesinde bir şeyin içine itmek istemem. Piyasalar düşer—bu oyunu herkesden daha iyi biliyorsun."
O tereddüt çok şey ifade ediyor. Boğa piyasalarında bile, deneyimli oyuncular bir gerçeği kabul eder: düzeltmeler olur. Zirvede kimse çan çalmaz.
Belki gerçek alfa her ralliye peşinden koşmak değildir. Bazen *tamamen* girmemek gerektiğini bilmektir.

Dikkat edilmesi gereken bir şey var: 1 Aralık, takvimde sadece başka bir tarih değil.
O günden itibaren, merkez bankası bilanço daraltma programını durduracak. Çevirisi? Pandemi kaosu ve daha önceki mali kriz dönemlerinde sisteme pompalanan likiditeyi çekmeyi bitirdiler.
Bu politika değişikliği—tam bir duruş mu yoksa sadece büyük bir yavaşlama mı olduğu—önemlidir çünkü likidite ortamını temelde değiştirir. Daha az menkul kıymet satıldığında, sistemde daha fazla nakit kalır. Peki ya piyasalar? Likidite musluğu kapandığında bunu fark etme eğilimindedirler.

2025, kurumsal bilanço tabloları için zor geçiyor. Söylentilere göre, şirketler bu yıl ek olarak 1.2 trilyon dolarlık gümrük vergisi ile ilgili maliyetlerle yüzleşiyor. En önemli kısım? Bu yükün çoğu absorbe edilmiyor - doğrudan nihai tüketicilere geçiyor.
Büyük kredi derecelendirme kuruluşları bunu hem enflasyon göstergeleri hem de tüketici harcama gücü için önemli bir engel olarak işaret ediyor. Tedarik zinciri ekonomistleri, hangi sektörlerin baskı altında ilk önce kırılacağını dikkatle izliyor.

Gümüş, rekorları aştı — ons başına 56,3 $. Ocak ayından bu yana %95'lik dalgalanma ile çılgın bir artış gösterdi. Güvenli liman varlıkları şu anda gerçekten hareketli.

Trump, gelir vergisini sıfıra indirme fikrini ortaya atıyor. Gerekçesi mi? Tarife gelirleri, gap'i karşılayabilir.
Şimdi gerçek soru şu—Amerikalılar aniden daha fazla harcanabilir gelire sahip olurlarsa, o nakit nereye gider? Bunun bir kısmı kripto piyasalarına ulaşabilir. Elde bulunan ekstra likidite genellikle getiri arayışında olur ve dijital varlıklar her zaman bu tür bir sermaye avı için bir mıknatıs olmuştur.
Nasıl geliştiğini izlemeye değer.

Polymarket verileri, Aralık'taki faiz indirim ihtimallerinin %88'e fırladığını gösteriyor. Fed'in bir sonraki hamlesi artık oldukça net görünüyor. Piyasalar ısınıyor 🚀

ABD piyasaları bugün biraz güç gösteriyor - S&P 500 kapanışta %0.5 artarken, Nasdaq %0.6 değer kazandı. Risk iştahı yavaş yavaş geri mi dönüyor?

Tarih yeniden yazıldı. S&P 500, kaydedilen en patlayıcı Kasım geri dönüşünü gerçekleştirdi - 21 Kasım dip noktasından %5 yükselerek ayı tamamen yeşil yaptı.
İşte şaşırtıcı kısım: Sadece yedi günde 2.75 TRİLYON $ piyasa değeri ortaya çıktı. Yazım hatası değil. Bu, şüphecileri inananlara dönüştüren türden bir hız.
Pazar konuşuyor. Soru şu—dinliyor musun, yoksa hala kıyamet senaryolarında mı kayboldun?

Son veriler, Amerikalı hanelerin borca batmış durumda olduğunu gösteriyor. Tipik bir aile, dört büyük mali yükü dengede tutmaya çalışıyor: kredi kartları 10,000$, öğrenci kredileri 58,957$, ipotekler ortalama 241,840$ ve otomobil kredileri 22,612$. Bu, hane başına toplam 333,000$'dan fazla bir yükümlülük demek. Faiz oranları hala yüksek ve enflasyon bütçeleri sıkıştırırken, bu borç dağının daha geniş ekonomik dalgalara yol açma potansiyeli var. Bunun, hem geleneksel hem de kripto piyasalarında tüketici harcama gücü ve risk iştahı üzerindeki etkisini izlemek önemli.

Suudi ham petrol fiyatları 5 yıllık bir tabana ulaştı - ama bir şeyi netleştirelim: fazla petrol içinde yüzmüyoruz.
Elbette, arz şu anda talebi geçiyor. Ama bunu "petrolde boğulmak" olarak adlandırmak tembel bir analiz. 2014 bize gerçek bir yapısal fazlalığın neye benzediğini öğretti. Bu? Zamanlama meselesi - döngüsel uyumsuzluk, temel bir çöküş değil. Fark önemli.

Arjantin'in uluslararası sermaye piyasalarına dönüşü 2026 yılına kadar giderek daha olası görünmektedir. Ülke makroekonomik istikrarı yeniden sağlamayı başarırsa, bu dikkate değer bir dönüşümü işaret edecektir—potansiyel olarak yenilenen yatırımcı güvenini ve hazine borç üretilmesine kapı açabilir. Ekonomik normallik yolculuğu kolay değil, ancak gidişat anlamlı bir ilerleme öngörüyor.

Pazar şu anda hız kaybediyor. Momentum göstergeleri sarı yanıp sönerken, hisse senetlerinde patlayıcı bir yükselişe bahis yapmak gölgeleri kovalamak gibi hissediyor. Bazen en akıllı hamle sadece sakin kalmaktır—hiçbir havai fişek yoksa FOMO işlemleri de yok demektir.