İşte insanların başını döndüren yaygın bir yanlış anlama: yabancı sermayenin otomatik olarak bir ülkenin mali açığını finanse ettiğini düşünmek. Ekonomiye parçalar halinde, bir bütün olarak birbirine bağlı bir sistem yerine baktığınızda olan budur.

Gerçek sorun? Bu artan düşünce, bilanço nasıl çalıştığını tamamen göz ardı ediyor. Yerel borcu, yabancı hesaplarla olan durumdan tamamen ayrı, sanki bir boşlukta varmış gibi ele alıyor. Ama bu gerçeklik değil.

Dış akışların mali açıkları kolayca kapatacağını varsayamazsınız. Yerel borçlanma ile uluslararası sermaye akışları arasındaki ilişki, o doğrusal sebep-sonuç düşüncesinin öne sürdüğünden çok daha karmaşıktır. Her şey bilanço üzerinden bağlantılıdır - bir parçayı hareket ettirin, diğer parçalar da kayar.

Sonuç olarak: düz çizgilerle düşünmeyi bırakın. Sistemler halinde düşünmeye başlayın.