İki ay önce tanımadık bir mesaj aldım, açtım ve baktım: "Kardeşim, ben bittim."

Yarım saat sohbet ettikten sonra ancak tam bir hikaye ortaya çıkardık - sözleşme piyasasında ardı ardına likidite oldu, 300 binden fazla sermaye 5000U'ya düştü, son günlerde o rakamı görecek diye işlem yazılımını açmaya bile cesaret edemedi.

"Devam etmek ister misin?" diye sordum.

Uzun süre sessiz kaldı: "Düşünüyorum... ama ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum."

Ona yaptırdığım ilk şey emir açmak değil, kayıtları çevirmekti. Geçen üç ay içinde her likiditeye neden olan siparişin ekran görüntüsünü benimle paylaşması, her birini K çizgisiyle karşılaştırarak incelemem: Bu emir neden girdi? O emir neden artırıldı? Hangileri gruptaki birinin bağırdığına bakarak alındı? Hangileri sinyal beklemeden direkt alım yapıldı?

Kendisi de bitirince güldü: "Ben tam anlamıyla bir kumarbazım."

"Bilmek yeter," dedim, "şimdi sadece bir şey yapacağız - bekleyeceğiz."

Dakika grafiklerine bakma, sahte coinlerin yükselişine kapılma, zirve ve dip tahmin etme. Sadece hareket yapısı net olan, hacim ve fiyat uyumu yerinde olan varlıklara odaklan, kesin sinyaller ortaya çıkana kadar bekle.

İlk işlem ETH'nin önceki zirve seviyesini aşması, 500U ana para, stop-loss ayarlandı, hedef %20. Giriş yaptıktan sonra her on dakikada bir bana pozisyonu kapatıp kapatmayacağımı soruyordu, ben de ona: "Sinyal tamamlanmadı, dokunma."

Sonunda %22 kazanarak çıkmayı başardı. Miktar büyük değil ama bana bunun altı ayda ilk kez tahmine, zorlamaya ihtiyaç duymadan, tertemiz kazandığı para olduğunu söyledi.

Sonraki iki ayda toplamda 15 işlem yapıldı. 5000'den 10000'e, 10000'den 20000'e, arada bir sefer o belirli bir coin'in fırladığını görünce almak istedi, ben de direkt dedim: "Daha önce böyle kaybetmiştin, unuttun mu?"

O kendini tuttu.

Sonunda hesap 53000U'ya geldiğinde, bir sesli mesaj gönderdi, sesi biraz boğuk: "Teşekkürler kardeşim, sonunda hayata döndüm."

Aslında ben bu kadar harika değilim, o nihayet şu dört kelimeyi anladı: Sakar hareket etme.

Pazar her gün fırsatlar sunar, ancak bu fırsatları değerlendirenler her zaman bekleyebilen, doğru zamanlamayla hareket eden ve kazançlarını koruyabilenlerdir. Her gün piyasa izleyen, sık sık işlem yapan ve her düşüşte panikleyenler, sonunda derslerini ödemek zorunda kalacaklardır.

Bu hikaye uydurma değil, veriler gerçektir. Seni tüm paranı riske atmaya teşvik etmiyorum, sadece şunu söylemek istiyorum: Eğer zaten çok kaybettiysen, önce dur, duygularını ve ani kararlarını köpek borsa için harcama.

Ritmi tut, zihni doğru konumlandır, geri dönüş yapmak gerçekten sadece bir zaman meselesi.